Öncesinde bilinmemiş bir şey''
Hangimiz de kalmıyor ki? Bayramda gördüm özellikle bu ilk iki satırına takılıp kaldığım mezartaşını, ne kadar da basit ,yalın ve yumuşak görünüyor okuduğunuzda hayatın en acı tokadıyla karşılaşma anı..
Mezartaşları hep ilgimi çeker gözüm takılır mezarlık ziyaretlerinde, geride kalanların duygularını, yaşadıklarını yansıtır kimi zaman aynen bu resimde olduğu gibi, baksanıza çiçeklerin güzelliğine tazeliğine belli ki çok sık ziyaret ediliyor belki de hergün , o papatyalar ,laleler acaba ellinci, yüzüncü veya beşyüzüncü ziyarette mi konuldu bulundukları yerlere? O papatyaların herbirine hangi özlemler, yaşanmamışlıklar , keşkeler eklendi acaba ? O Mermerin şıklığına, parlaklığına baktığında insan kabul edemiyor,yakıştıramıyor orada cansız bir bedenin yattığına ,sanki bir sergide,galeride hissi veriyor adeta..
Belki onlarca yüzlerce ziyaret daha olacak, bi o kadar da farklı çiçekler olacak o mezarın etrafında, ,İbrahim anne babasının ölümsüz çiçeği olarak yaşıyacak ,insanın okurken yüreğine oturan cümlelerle vermişler zaten suyunu, güneşini,havasını o mezara da çiçeklere de sonsuz kadar solmaması için.
Ne garip yeni baba olan birine nasıl birşey babalık duygusu diye sorduğunuzda çok klasik cevaptır, ''anlatmak mümkün değil yaşamak lazım'' der gözleri ışıl ışıl taze baba...
Ölüm öyle mi ya,mümkün mü ne hissettiğinizi haykırmak, belirtmek için karşınızdakine '' anlatmak mümkün değil yaşamak lazım'' demek içinizi karanlıkta açık denizde giden bir gemi sessizliği kaplamışken. ''Yaşaman lazım'' bu iki kelime doğuma ne kadar yakışıyorsa ölüme ne kadar da itici geliyor di mi?
Aslında o bilinmeyen, tarifsiz şey hep kalıyor yaşıyor sizle birlikte, bazen kulağınızda canım oğlum şeklinde bir fısıltı, bazen sizin için dökülen bir çift gözyaşı, bazen mutfakta koşuşturan bir gölge, bazen de kan kusarken kana kana içilen kızılcık şerbeti şeklinde..
Ama yine öncesinde hiç tanışmadığınız, bilmediğiniz bir istekle o gecelerden kalan bir sesin sonsuz dek size eşlik etmesini , hiç susmamasını istiyorsunuz..
2 yorum:
Bende de kaldı birseyler gecelerin birinde, hatta bir gece bile değil, bir çok kere yaşarken farkında olmadığım ama yokluğunda farkettiğim hayatımdaki önemini, her farkettiğimde de sanki beni duyacakmıs gibi dua ederim babama, sanki oralarda bir gücü var ve benim için işleri yoluna koyuyor. Kızıyorum kendime benim icin ne kadar önemli oldugunu, onu ne kadar çok sevdiğimi benim ağzımdan hiç duymadı, umut ediyorum şimdi duymasını.O geceden kalan şey farkına vardırdı insanın hayatteyken sevgisinin hissettirmenin önemini, bazı seyleri kaybetmeden degerini anlamayı. Anne, babalık öyle bir şeyki koşulsuz seversin çocuğunu. Hatalarıyla, günahlarıyla, yalanlarıyla, komiklikleriyle, bir lafıyla, bir bakışıyla,yatakta yatışıyla, ilkleriyle.Hissederdim beni sevdigini ama agzından hic duymazdım, belki de onun icin ben ona soyleyemedim. Belki de onun icin her gun ogullarıma iki sihirli kelimeyi söylerim "Seni çok seviyorum" bilirimki bu iki kelime o günün sonunda onları doyuma ulaştırır,bilirlerki ben onları herşeyleriyle seviyorum.Şükürlerim sağlıklı oldukları,iyileştikleri içindir ve dualarım hep onların sağlıklı olması içindir, bana gecelerin birinde bir sey bırakmamaları içindir.
.....selamlar.....Lütfü Erkan
Yorum Gönder